Het diepe zuiden en,.... de mooiste plek!!!

Af en toe heb je eens van die momenten dat je denkt,...Hé dat ga ik eens doen!
Nou ik had dus net zo een moment, heb mn tablet gepakt en ben begonnen te typen
Ik heb de afgelopen dagen weer meer dan genoeg meegemaakt en dach, dit ga ik eens opschrijven.

Na mijn avonturen in Queenstown. De stad die dag en nacht open is, was het tijd om mijn trip te hervatten. Het volgende stuk van mijn reis zou naar en door het diepe zuiden van Nieuw-Zeeland gaan. Voor mij hield dat in dat ik naar de volgende plaatsen ben gegaan. Als eerste Dunedin, dan Invercargill met als extraatje het kleine eiland Steward Island. Hierna weer terug naar Invercargill, daarna Te Anau en als afsluiter weer terug te komen voor een avond in Queenstown.

En als op en top reiziger dat ik ben heeft er toe gezorgd dat ik de eerste dag in Dunedin als een rustige dag had geland. Rustig even kijken wat er allemaal te doen is en een beetje op adem komen van de lange busrit en Queenstown. Maar besluitvast als dat ik ben is hier dus niets van terrecht gekomen. Maar ik zal niet op de snel van start gaan met mn verhaal. Vanuit Queenstown was het een lange behoorlijk saaie busrit naar Dunedin. De buschauffeur was volgens mij een gepensioneerde geschiedenis leraar, dit was nogal redelijk duidelijk als hij door de microfoon ons iets probeerde bij te brengen over de omgeving. Dit heeft er wel voor gezorgd dat ik wat slaap kon inhalen in de bus.
Later op de middag kwamen we aan in Dunedin en voordat we afgezet werden bij ons hostel kregen we nog een rondrit door de stad zodat we ongeveer wisten waar we moesten zijn. Van dit rondritje heb ik dus niet veel begrepen aangezien ik niet wist waar het hostel lag, en dus niet kan inschatten hoever de supermakt hiervan verwijderd is. Op een gegeven moment stopte de bus en vertelde de chauffeur dat hij de bus moest keren om terug tegaan naar de stad. In de tussentijd dat hij dit ging doen kregen we de opdracht om de steilste weg van de wereld op te lopen. En ik moet eerlijk toegeven dit is een steil stukje asvalt wat hier aangelegd!
Terug in de bus naar het hostel hebben we als laatste nog een tour gekregen door de studentenwijk van Dunedin. Het beste om dit te beschrijven is om te referen naar films. Films waarin je studenten feesten ziet en het hele huis naar de knoppe wordt geholpen, op straat alleen maar rommel en afval ligt en je het knap vindt dat tussen het feesten door er nog mensen leven en studeren in die huizen. Nou als je dat beeld hebt,dan heb je ongeveer ook het beeld wat ik te zien kreeg. Heerlijk om te zien dat iemand de woonkamer heeft omgetoverd tot skatepark. Of om te zien dat een drive inn hier nogal letterlijk wordt genomen door met de auto echt je huis in te rijden. En ja als hier dan bent dan denk je bij jezelf: hier kan ik me wel een avondje vermaken, aangezien je niet voor gek wordt verklaard als je je bankstel op straat in de fik steekt.
Eenmaal aangekomen bij het hostel had ik me wel voorgenomen om een rustige avond te hebben. Alleen toen ik savonds rustig op de bank wat zat te lezen raakte ik aan de praat met iemand uit de bus van vandaag. En je dat zorgde ervoor dat er verrandering in de plannen zijn gekomen. Ondertussen hadden we wat meer mensen leren kennen en die gingen ook allemaal nog opstap, alleen waar hun heen gingen had ik dus helemaal geen zin in. Zij hadden het erover om eerst wat te gaan drinken in een kroeg en daarna door te gaan naar een schuimparty in een club.Het eerste gedeelte van hun verhaal klonk perfect alleen had ik echt geen behoefte om naar een schuimparty te gaan. Nou lang verhaal kort, om 3 uur snachts liep ik dus terug naar het hostel en was ik redelijk doorweekt van de schuimparty,.... Het was gezellig is dan het beste antwoord om te geven lijkt me.Het enige niet gezellige was, was het feit dat mijn pasje van de slaapkamer het ineens niet meer deed. Maar na een uurtje gevloekt en op de deur geklopt te hebben werd er toch iemand wakker en kon ik naar binnen.
Al met al een geslaagde start van mijn verblijf in Dunedin, en aangezien de studenten intro weken hier net waren begonnen was dit niet mijn laatste avond uit geweest hier. Maar als ik dit allemaal op papier moet gaan zetten dan ben ik nog wel even bezig dus ik zal het kort gaan houden. In de dagen erna ben ik nog een paar keer wat gaan drinken in de stad en als absoluut hoogtepunt ben ik naar een Super 15 rugby wedstrijd gegaan. Wat een fantastische ervaring!!! Jongens die ik had leren kennen gingen ook en gelukkig had ik nog een kaartje kunnen kopen. En niet zomaar een kaartje maar een kaartje voor het speciaale vak in het stadion. The Zoo was het vak waarin ik heb gestaan, en dit vak doet zijn naam eer aan. Een vak vol met schreeuwende bezopen en feestende studenten, GEWELDIG!!!!!
Als laatste heb ik in Dunedin ook nog een wild life tour gedaan. Hierdoor heb ik de albatross volgel gezien. Deze vogel heeft de grootste spanwijdte, tot wel 3 meter! En ook heb ik tijdens deze tour de geel oog pinguin, de blauwe pinguin, zeehonden en zeeleuwen gezien. Echt een fantastische afsluiter van mijn verblijf in Dunedin.

De volgende stop na Dunedin was Invercargill, een stadje waar ik persoonlijk niet echt veel heb gedaan in alle dagen dat ik daar ben geweest. Het enige toffee was dat ik hier een wapenwinkel had gezien en ik hier mn ogen heb uit gekeken. Niet dat ik een wapenfan ben maar toch. Het is hier legal om met een vergunning wapens te kopen en te gebruiken. Dit zijn vooral wapens om mee te jagen op meestal dieren die hier een plaag zijn en hier niet thuis horen. Zo kun je dus zonder vergunning gewoon herten schieten. Maar ze hadden hier ook andere wapens, wapens die ze ook in het leger gebruiken. Het enige verschil is dat je ze als burger alleen maar met een klein magazijn kan kopen. Ongeloofelijk! En ik heb me voorgenomen om te kijken als ik nog eens iemand kan vinden waar ik bij hun thuis eens flink kan gaan knallen, dat zou echt tegek zijn!!

Vanuit Invercargill ben ik niet per boot maar per vliegtuig vertokken naar Steward Island. Dit was in een klein vliegtuigje en hier had ik de beste plaats ooit.
Ik mocht voor in de cockpit naast de piloot zitten, echt super super vet!!! Alleen passagiers keken me een beetje raar aan toen ik zei dat ik de piloot vandaag zou zijn haha. Op Steward Island heb ik een paar leuke wandelingen gemaakt en genoten van de rust en de natuur. Er is hier echt helemaal niks te doen op het eiland qua opstap gaan enzo en dat vond ik wel lekker. En op mijn laatste avond hier ben ik naar het locale sportveldje gelopen. Hier kon je nog wel eens geluk hebben met het zien van een echte wilde Kiwi vogel. En volgens mij heb ik het meeste geluk van iedereen want ik heb er echt een gezien, en ook nog eens een foto van kunnen maken!!! Heel apart om deze volgel in het pikdonker met alleen een mijn roodgekleurd licht van mn hoofdlampje te zien. Je hoort en ziet hem nauwelijks maar gelukkig heb ik hem zo een 30 minuten gezien en gevolgd.
Maar het echte hoogtepunt en uberhaubt de redden dat ik hier naar toe ben gekomen was toch het duiken met witte haaien.
Wat een ongelofelijke ervaring om welliswaar vanuit een kooi in het water met deze machtige dieren te duiken. Op een gegeven moment zwommen er 3 grote witte haaien rond de boot. En deze hadden de volgende afmetingen, 3 meter 4,5 meter en 5,5 meter!! GEWELDIG!!!! Ik heb echt super genoten van de 2 duiken in de kooi tussen die haaien. En de rest van de dag op de boot was ook erg leuk want op de terugweg naar de haven heb ik nog wat gevist op de boot onder het genot van wat heerlijke biertjes. Met het vissen heb ik 1 kabeljauw gevangen, 1 leatherback vis een hondshaai en de kapitein had zelfs een barracuda gevangen. Al met al een prachtige ervaring de hele dag door!!

Vanuit Steward island ben ik weer met het vliegtuig terug gegaan naar Invercargill en de dag erna weer de bus ingegaan naar de volgende plaats. Dit was Te Anau maar voor we hier stopte zijn we eerst doorgereden naar Milford Sound. Dit is een plek midden in het fjorden gebied en echt prachtig, ofja dat moet het zijn alshet goed weer is. Ik heb hier nogal een andere mening over. Vind het op de manier zoals Kiwi Experience het doet ronduit belachelijk. Ik heb namelijk 8 uur in totaal in de bus gezeten om een boottochje van 2 uur te doen. Helaas had ik ook nog eens het weer niet helemaal mee zitten dus ik was er niet echt over te spreken. Maar ik moet wel zeggen dat je je erg klein voelt als je tussen die bergen door vaart.
Met de bus werd ik op de terugweg in Te Anau afgezet en hier heb ik 2 prachtige dagen meegemaakt. Te Anau ligt ook in het fjorden gebied, alleen zijn ze hier niet ze hoog, de helft lager als in Milford Sound. Maar dit maakt het er niet minder mooi op!! Na heerlijk te hebben geslapen ben ik sochtends met de watertaxi naar de overkant van het meer hier gegaan. Ik ging hier namelijk naar de top van de berg wandelen en aangezien ik nogal last van mn knieen heb gehad dacht ik laat ik het eerste stuk van de route maar afsnijden door de watertaxi te pakken. Dit eerste stuk was een wandeling van 10km langs het meer af, en ik vond het een goede keuze die ik gemaakt heb want ik heb helemaal geen last van mn knieen gekregen. En ja als je het meer eenmaal gezien hebt dan hoef ik daar persoonlijk ook niet 10km langs af te lopen.
Maar daarboven op die berg was het uitzicht geweldig!!! En na een tijdje trokken de laatste wolken weg en was het nog mooier. Boven op de berg ben ik naar een hut gelopen en heb ik rustig in het zonnetje geluncht. Na hier zowat een 1,5 uur te hebben gezeten en genoten ben ik terug naar onder gelopen want ik moest wel optijd zijn om de watertaxi terug te pakken. Op de weg naar beneden heb ik lekker rustig aan gedaan en veel fotos gemaakt, van het uitzicht en van de afdaling die door het bos ging. En door die rust die ik gepakt heb had ik nu dus ook niets te klagen over mijn knieën. Onder moest ik wel nog even wachten aan het water op de taxi. De beste plaats die je maar kunt bedenken om op een taxi te wachten, alleen jammer van die smerige zandvliegen! Kleine terroristen zijn het en na een beet weet je dat je hier minimaal 1 week last van hebt. Nog erger als muggen, en net zoals bij de mug vraag ik me af wat het nut van dit beest is??
Ik was toen ook heel blij om de taxi te zien die me terug naar het zandvliegvrije Te Anau bracht.

Vannuit Te Anau vertrok ik de dag erna laat op de middag mer de bus weer richting Queenstown. Ofwel het einde van mijn tour door het diepe zuiden. En het was heerlijk!! Maar nu is het tijd om weer verder te gaan, helaas voor mij terug omhoog. Langzaam naar Auckland terug reizend,... maar daar wil ik nog niet teveel aan denken

In Queenstown ben ik toen maar 1 nacht gebleven omdat ik er al eens geweest was. De volgende dag ben ik afgereisd naar Lake Tekapo, een groot gletsjer meer in het midden van een enorme vallei. Een vallei die 15.000 jaar geleden een grote gletsjer was. Hier ben ik een paar dagen gebleven en het was er GEWELDIG!! Dit is het plekje wat bij mij helemaal bovenaan staat als het gaat om mooiste plek in nieuw zeeland. Lake Tekapo is een gletsjermeer en dit houdt in dat het water absurt blauw is. En kort uitgelegd komt dit door het slib wat in het water zit. De gletsjer breekt en verkruimeld de rotsen en stenen zo erg dat het slib wordt. En dit slob drijft in het water en als de zon er dan op schijnt krijg je een prachtige blauwe kleur. Ofwel in een woord: GEWELDIG!!
In de dagen dat ik hier ben geweest heb ik hier enorm van genoten en de 2 absolute hoogtepunten waren de beklimming van Mount John. Een klimmetje van een 40 minuten en dan stond je op de top van de heuvel/berg hier. Maar je had dan 360 graden uitzicht over deze prachtige vallei met als pareltje het meer. Maar dd hele vallei is omringd door enorme bergen! Echt prachtig en ik voelde me echt klein daar boven op die berg.
En de laatste dag dat ik hier was heb ik dit alles op een andere manier gezien. Ik had een rondvlucht met een vliegtuigje geboekt en zo werden we 1 uur lang rondgevlogen door dit prachtig landschap. En nu heb ik ook de omringende bergen van dichtbij gezien en dit was adembenemend. Zo heb ik dus Mount Cook en Mount Tasman (de 2 hoogste bergen van Nieuw Zeeland) van dichtbij gezien en het hele omringende gletsjer gebied. De gletsjer/sneeuw en ijsmeren in de bergen en de verschillende gletsjers die hieruit omlaag stromen. Helaas was gebied boven de Franz Josef gletsjer en de Fox gletsjer bewolkt en konden wr die niet van bovenaf zien. Maar dit maakte mij niet meer zoveel uit, ik vond het prachtig wat ik allemaal zag!
Uitteraard gaat de tijd 100x zo snel als je het naar je zin hebt en dus stond ik voor mijn gevoel veel te snel weer naast het vliegtuig.
Maar ik heb gelukkig genoeg fotos om hier nog lang van te genieten.
Met een grote glimlach werd ik de volgende ochtend wakker en met een klein heimwee gevoel moest ik deze prachtige plek verlaten. Ongelofelijk mooi dat is het enige wat ik er van kan zeggen!

In de bus was het een kort ritje van 3 uur naar de volgendes stop.
Dit was Christchurch, de stad die helaas nog steeds in puin ligt.
Mooi maar ook pijnlijk om dit te zien....

Maar hier ga ik het de volgende keer hebben. Ik ben ondertussen wel al weer in een andere plaats Kaikoura genoemd maar heb genoeg getypt!
Tijd om te lunchen en hier nog lekker te genieten!

Helaas heb ik deze keer geen nieuwe fotos bij mijn verhaal. Moet dit allemaal op mijn tablet uittypen, en de internet verbinding is net zo betrouwbaar als de oude Renault Scenic van ons mam.

Tot snel en hopelijk met fotos dan!!

Daan